W rozszerzonej wersji TTT Eowina podczas pochówku Theodreda śpiewa piękną pieśń. Słowa są takie:





Bealocwealm hafadh fréone frecan forth onsended


giedd sculon singan gléomenn sorgiende 


on Meduselde  thaet he ma no waere 


his dryhtne dyrest and maega deorost.


Bealo...





Tłumaczenie:





'An evil death has set forth the noble warrior


A song shall sing sorrowing minstrels 


in Meduseld that he is no more, 


to his lord dearest and kinsmen most belover.


'An evil death...'





(Tekst na niebiesko został wycięty w filmie).





O ile mi wiadomo jest to język staroangielski, a nie wiem jakie są dla niego zasady "tengwarowe" (      ). W takim razie prosiłbym o trankrypcję tego tekstu przez osobę bardziej doświadczoną; żebym poźniej mogł sobie to tylko ładnie wykaligrafować              .





Pozdrawiam, Athrandir





Źródła:





http://www.elvish.org/gwaith/movie.htm

Poczekajmy aż David Salo potwierdzi, że cały ten tekst jest poprawny. Znamy tylko treść pierwszej jego części. Drugiej domyślamy się na podstawie tego, co w filmie (Dwie Wieże - edycja rozszerzona) można usłyszeć.





Jeżeli chodzi o zapis dla języka staroangielskiego, to powiem szczerze, że nie wiem czy takowym ktoś dysponuje. Muszę przeszukać moje archiwa.

 	  			  
Poczekajmy aż David Salo potwierdzi, że cały ten tekst jest poprawny. Znamy tylko treść pierwszej jego części. Drugiej domyślamy się na podstawie tego, co w filmie (Dwie Wieże - edycja rozszerzona) można usłyszeć.





Jeżeli chodzi o zapis dla języka staroangielskiego, to powiem szczerze, że nie wiem czy takowym ktoś dysponuje. Muszę przeszukać moje archiwa.  :hmmm:

	


Lowdham's MS, w SD.

Dzięki, Neratinie. Już lecę wertować SD. Dzięki za pomoc. Athrandirze, może doczekasz się niedługo tej transkrypcji. Dołączył do nas MiMaS, autor najlepszej polskiej strony o tengwarze     . Może MiMaS mógłby nam pomóc?





A swoją drogą język Rohirrimów był zapisywany nie tengwarem, ale runami Rohirrimów, o których Tolkien wspomina w kilku miejscach. Runy Rohirrimów zostały zapożyczone od krasnoludów, ale nic więcej o nich się nie dowiadujemy. Próbowałem kiedyś sam zapisać coś po staroangielsku runami krasnoludzkimi i efekt można znaleźć w załączniku (większa wersja rysunku na mojej stronie w galerii - zapraszam).

 	  			  
Jeżeli chodzi o zapis dla języka staroangielskiego, to powiem szczerze, że nie wiem czy takowym ktoś dysponuje.

	


Oczywiście, że "ktoś dysponuje" - fani Tolkiena są nieobliczalni i zdolni do wszystkiego    





Polecam Tengwar Textbook Chrisa McKay. Język staroangielski jest tam dość przyjemnie opisany - ze szczegółami, przykładami itd.


Oznaczenia "Text I" i "Text II" na które powołuje się autor (to istotne, bo różnią się dosyć znacznie, nawet kolejnością zapisu tengwa/tehta) to, zgodnie z tym co napisał powyżej Neratin, dwa fragmenty "Edwin Lowdham's Manuscript", znane w DTS pod pozycjami 50 i 51. Jak to wygląda w praktyce można zobaczyć na tej stronie a konkretnie tutaj, tutaj i tu (zaznaczam, że nie sprawdzałem jak się mają te obrazki do opisu Chrisa).





Życzę miłego pisania

 	  			  



Oznaczenia "Text I" i "Text II" na które powołuje się autor (to istotne, bo różnią się dosyć znacznie, nawet kolejnością zapisu tengwa/tehta)

	





Różnią się tylko sposobem zapisu samogłosek, plus innym sposobem traktowania imion i nazw nie-staroangielskich (Zigúr, Tarcalion).





 	  			  



Jak to wygląda w praktyce można zobaczyć na tej stronie a konkretnie tutaj, tutaj i tu

	





Ech, copyrights ;-)





 	  			  
 (zaznaczam, że nie sprawdzałem jak się mają te obrazki do opisu Chrisa).

	





Jest ok, bo opis Chrisa bazuje na wyczerpującym komentarzu Christophera Tolkiena do tych dwóch rękopisów ojca - włącznie z większością przykładów, które są wzięte właśnie tekstu Lowdhama.

 	  			  



A nawiasem mówiąc różnice, czy może wręcz niezdecydowanie w sposobie zapisu samogłosek tehtarami są dziwnie częste. We wspomianych Text I i Text II mamy "pomieszane" np. a i e. W liście Tolkiena do Hugh Brogana (tym razem angielszczyzna współczesna) są "pomieszane" e oraz i. Itd..


To na pewno wynika z .... czegoś. Tylko z czego?  :?

	





IMHO z podejścia wczesnych elfickich lingwistów, którzy uważali za 'podstawowe' głoski spółgłoski, a samogłoski tylko za 'kolory'. Wynikało to ze struktury rdzeni, które uważali za 'normalne', w formie CVCV [VT39:5-6, 16-17]. Więc o ile spółgłoski ułożono w odpowiedni system (rzędy i serie), samogłoski pozostały diaktrykami, bez związku formy i treści.





To 'wewnętrzna racjonalizacja' oczywiście, ale myślę że częściowo również prawdziwa dla prawdziwych powodów zamieszania z diaktrykami. Łatwiej jest IMHO zwizualizować cechy dystynktywne spółgłosek niż przy pomocy kilku kropek czy kresek pokazać miejsce samogłoski w czworoboku Jonesa. W tej chwili nie bardzo mam czas i warunki (kilka rzeczy pożyczonych, na inne czekam), ale wartałoby przeanalizować tolkienowskie alfabety sprzed WP (sarati, tengwary, valmary), żeby zobaczyć jaka filozofia leżała u podstaw ich projektowania.